Vriendschap en verbondenheid kunnen het verschil maken in een wereld waarin de spanningen groot zijn. Er woedt oorlog op het Europese continent en dat benadrukt dat de onderlinge relaties tussen landen en tussen machtsblokken, zoals de Europese Unie, de Verenigde Staten en China, aan het verschuiven zijn. Dit lijkt voor lokale overheden een ver-van-mijn-bed-show; de ontwikkelingen en verhoudingen zijn te groot om als gemeente een rol in te spelen. Toch hebben veel van de ontwikkelingen een directe link met de relaties die gemeenten internationaal onderhouden. We hebben het dan over stedenbanden.
De afgelopen jaren waren de berichten die in het nieuws verschenen over stedenbanden meestal negatief. De banden worden opgezegd en er wordt politiek en beleidsmatig aan getwijfeld of ze nog wel van deze tijd zijn. In een snel veranderende wereld lijkt er geen ruimte voor vriendschap met steden uit landen waarvan de waarden haaks op onze Brabantse waarden lijken te staan. Als de verschillen tussen twee bevriende steden groter blijken dan de overeenkomsten, is het opheffen van de stedenband al snel aan de orde.
Waarom stedenbanden juist nu van belang zijn.
We beschrijven in deze longread de wisselende motieven voor stedenbanden, we leggen uit dat ze lastig in kaart te brengen zijn en ontdekken dat er worsteling is met controversiële relaties, zoals die met Chinese steden. Een stedenband is makkelijker opgezegd dan aangegaan en uiteraard is er het financiële argument. Een simpele conclusie van deze longread zou kunnen zijn om te adviseren om te te stoppen met stedenbanden. Maar is dat wel zo verstandig? Is het niet juist in tijden van geopolitieke spanningen verstandig om contacten te onderhouden met ‘de ander’, zowel nabij als verder weg? Daarbij komt dat stedenbanden ook lucratief kunnen zijn, mits er goed over nagedacht is. Op basis van deze longread komen we met drie suggesties voor beleid.
