Even snel Facebook checken terwijl je staat te wachten op de trein. Snel een felicitatie sturen aan een jarige kennis aan de andere kant van de wereld. Op Twitter lees je tussen de laatste belevenissen van een BN’er die je volgt nog wat tweets over het laatste sportnieuws uit de regio en via LinkedIn bekijk je berichten van collega’s over trends op jouw vakgebied. De trein heeft vertraging. Dan nog maar even op YouTube dat interessante stukje kijken van het verkiezingsdebat dat je gisteren gemist hebt.
Sociale media zijn onderdeel geworden van de dagelijkse routine. Nog te vaak zijn online interacties te eenzijdig: burger tot burger of politici tot politici. Hier liggen kansen!
Door de toegankelijkheid en populariteit van de diverse socialemediakanalen lijkt het voor (lokale) overheden en politici voor de hand liggend dat ze hier ook ‘iets mee moeten doen’. Een account aanmaken is de eerste stap die dan gemaakt wordt, maar het wordt natuurlijk pas echt interessant als het lukt om daadwerkelijk resultaat te boeken door online burgers te betrekken bij de overheid.
Interactie tussen burger en overheid
Sociale media kunnen worden gebruikt om met elkaar in discussie te gaan. In deze gesprekken, die online gevoerd worden, komen in reacties de persoonlijke verhalen naar boven en kunnen ervaringen worden gedeeld. Vaak ontstaan deze interacties in reactie op een statement of vraagstelling die geplaatst wordt door iemand die graag de discussie aan wil gaan. Waar deze dialogen eerder alleen in bijeenkomsten of meer informele gesprekken rond de koffiemachine werden gevoerd, is het nu mogelijk om met een groter publiek dezelfde conversaties te voeren. Voor beleidsmakers en bestuurders een waardevolle bron van informatie, die vrij toegankelijk is. Het geeft inzicht in wat er speelt en wat de mening van ‘de burger’ is. Daarnaast kun je jezelf ook actief in de gesprekken mengen door het stellen van een vraag of het plaatsen van een standpunt.
De weblog van Helmond
Een voorbeeld van het actief in gesprek gaan met burgers is De weblog van Helmond . Op deze website, gestart in 2005, discussiëren Helmonders over lokale nieuwtjes, maar ook over actuele thema’s, zoals geplande bezuinigingen. Het platform werd door het gemeentebestuur gebruikt om een digitaal ‘Stadsgesprek’ gehouden. Aan de inwoners van Helmond werd gevraagd mee te denken over welke (creatieve) bezuinigingsplannen uit konden worden gevoerd. Immers: ‘U kent Helmond als geen ander’. Het initiatief werd enthousiast ontvangen door de bezoekers van de weblog. Er waren echter ook critici, die erop wezen dat je via deze weg slechts een select deel van de inwoners zult bereiken. Naar mijn mening moet het initiatief juist wel geprezen worden, omdat het poogt de afstand tussen burgers en politiek kleiner te maken door actief op zoek te gaan naar de inbreng van inwoners en door naast fysieke bijeenkomsten ook de mogelijkheden van digitaal te verkennen.
Sociale media als bron
Een andere effectieve manier om sociale media in te zetten is van een meer ‘passieve’ aard. Sociale media zijn een massamedium, en de (big) data die de platformen genereren kunnen nuttig ingezet worden om het ritme van een stad te volgen. Het gaat hier dus niet om de een-op-een-interactie, maar om de hoeveelheid berichten die gebruikers posten. Wanneer deze vervolgens omgezet worden naar anonieme data, kan dat bruikbare informatie en inzichten opleveren.
