De alledaagse wereld is de concrete werkelijkheid waarin mensen leven, met elkaar omgaan en zin geven aan hun leven. Aan de andere kant is er de geplande wereld, waar het handelen en de normen vooral bepaald worden door systeemeisen: hier heerst de rationele mens.
Door heel specifiek vanuit het perspectief van het alledaagse naar het Brabantse buitengebied te kijken, krijgen we mogelijk nieuwe aanknopingspunten om de vraagstukken waar Brabant voor staat aan te pakken. En zo kunnen we wellicht nieuwe ideeën voor toekomstperspectieven ontwikkelen.
In deze pilot is er plaats voor kleine verhalen, die niet onderdoen voor de grote verhalen over klimaatadaptatie en landbouwtransitie.
In zijn pilot raakt Peter Beijer aan hoe de alledaagse wereld op het platteland is georganiseerd. De samenleving hangt niet als los zand aan elkaar, er zijn veel initiatieven die bewoners met elkaar verbinden. Uit het alledaagse komt echter naar voren dat het gevoel heerst ‘niet gehoord of betrokken te worden’. Dit lijdt tot ongenoegen. Het ontneemt de zekerheid op langere termijn. Overigens reikt dit gevoel verder dan ‘de overheid’, als onderdeel van de geplande wereld worden ook de ZLTO en de Rabobank genoemd.
Peter ziet dat het vooral schuurt daar waar uitvoeringspraktijk en het alledaagse elkaar tegenkomen. ‘Dat lijkt ook voor de hand te liggen, in die uitvoeringspraktijk ontmoeten het alledaagse en het geplande elkaar. Als de alledaagse en geplande wereld elkaar ergens tegenkomen, dan is het daar. En juist daar is het ook het meest voelbaar.’
Deze pilot is een handreiking om op een andere manier naar het buitengebied te kijken. Om een compleet beeld te krijgen van het alledaagse zal op zoek moeten worden gegaan naar de ‘saturatie’: naar meer verhalen om uit te vinden wat er leeft en speelt in het alledaagse in het Brabantse buitengebied.
